Drugiego dnia po naszym przyjeździe do Wiednia mieliśmy umówione spotkanie z panem Andrzejem Selerowiczem i reżyserem Piotrem Szalszą. Spotkaliśmy się w drugiej dzielnicy Wiednia, w której przed II wojną światową mieszkało najwięcej Żydów. Początek naszego zwiedzania i nakręcania filmu miał miejsce przy jednym z austriackich gimnazjum, które mieściło się w pobliżu wyburzonej już kamienicy, w której urodził się Julius Madritsch. Następnie, spacerując po drugiej dzielnicy, natykaliśmy się na małe tabliczki, które mieściły się na chodniku. Znajdowały się one w miejscach upamiętniających zamordowanych Żydów. Kolejnym ważnym miejscem, które odwiedziliśmy, było miejsce dawnej synagogi przy ulicy Tempelgasse, która była jedną z największych w Wiedniu. Została spalona podczas nocy kryształowej w 1938 roku. Obecnie stoją tam kolumny, które mają pokazywać jak duża ona była. Upamiętnia ją także tablica pamiątkowa w języku hebrajskim i niemieckim. Naszą wycieczkę skończyliśmy na placu żydowskim, dowiadując się o losach tamtejszych Żydów przed jak i po wojnach.
niedziela, 4 lutego 2018
Home »
» Zwiedzanie żydowskiej dzielnicy Wiednia u boku pana Andrzeja Selerowicza
Zwiedzanie żydowskiej dzielnicy Wiednia u boku pana Andrzeja Selerowicza
Drugiego dnia po naszym przyjeździe do Wiednia mieliśmy umówione spotkanie z panem Andrzejem Selerowiczem i reżyserem Piotrem Szalszą. Spotkaliśmy się w drugiej dzielnicy Wiednia, w której przed II wojną światową mieszkało najwięcej Żydów. Początek naszego zwiedzania i nakręcania filmu miał miejsce przy jednym z austriackich gimnazjum, które mieściło się w pobliżu wyburzonej już kamienicy, w której urodził się Julius Madritsch. Następnie, spacerując po drugiej dzielnicy, natykaliśmy się na małe tabliczki, które mieściły się na chodniku. Znajdowały się one w miejscach upamiętniających zamordowanych Żydów. Kolejnym ważnym miejscem, które odwiedziliśmy, było miejsce dawnej synagogi przy ulicy Tempelgasse, która była jedną z największych w Wiedniu. Została spalona podczas nocy kryształowej w 1938 roku. Obecnie stoją tam kolumny, które mają pokazywać jak duża ona była. Upamiętnia ją także tablica pamiątkowa w języku hebrajskim i niemieckim. Naszą wycieczkę skończyliśmy na placu żydowskim, dowiadując się o losach tamtejszych Żydów przed jak i po wojnach.
0 komentarze:
Prześlij komentarz